Σύσκεψη για να ορισθεί χώρος δημιουργίας Κέντρου Υποδοχής Προσφύγων

Σύσκεψη αναμένεται να συγκαλέσει την Τετάρτη το πρωί η Περιφέρεια Αττικής με τα συναρμόδια υπουργεία, τον Δήμο Αθηναίων και τις ΜΚΟ οι οποίες προστρέχουν στους πρόσφυγες που έχουν καταλύσει στο Πεδίον του Άρεως, προκειμένου να ληφθεί απόφαση για τον χώρο και το κτίριο εντός των ορίων της Περιφέρειας, όπου θα δημιουργηθεί Κέντρο Υποδοχής για τους πρόσφυγες που φθάνουν μαζικά από την Τουρκία στην Ελλάδα.

Η λήψη απόφασης, όπως σημειώνουν τόσο ο πρόεδρος των Γιατρών του Κόσμου Νικήτας Κανάκης, όσο και ο Ανδρέας Θεολόγου, εκπρόσωπος της αρμόδιας αντιπεριφερειάρχου Κεντρικού Τομέα Ερμίνας Κυπριανίδου, επείγει τόσο για την προστασία των προσφύγων, όσο και για λόγους υγιεινής.

Όπως χαρακτηριστικά σημειώνει ο κ. Κανάκης, «είναι δουλειά μας να διασφαλίσουμε ότι στο Κέντρο της Αθήνας δεν θα έχουμε μια ανθρωπιστική κρίση μέσα στην ανθρωπιστική κρίση. Είναι άδικο τόσο γι αυτούς, όσο και για εμάς, να δημιουργηθεί ένας άτυπος προσφυγικός καταυλισμός στο Κέντρο της Αθήνας».

«Αναζητούμε λύσεις, ώστε το Πεδίον του Άρεως να μη γίνει καταυλισμός προσφύγων, κάτι που είναι ανθυγιεινό, καταρχάς για τους ίδιους.

Προσπαθούμε να οριστικοποιήσουμε ένα χώρο υποδοχής. Είναι κάτι που επείγει δεδομένου ότι συνέχεια φθάνει από τα νησιά μας στην Αθήνα προσφυγικός πληθυσμός, ο οποίος χρησιμοποιεί την Αθήνα ως πέρασμα για να προχωρήσει σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες» λέει ο εκπρόσωπος της Περιφέρειας Αττικής Ανδρέας Θεολόγου.

Εμπλεκόμενοι και πρόσφυγες τονίζουν το σοβαρό πρόβλημα ασφαλείας που συνεπάγεται για τους ίδιους τους πρόσφυγες η παραμονή τους σε σκηνές στο Πεδίον του Άρεως, εκφράζουν ανησυχία για τις ανθυγιεινές συνθήκες διαμονής τους και τα προβλήματα υγείας που παρουσιάζονται σε μικρούς και μεγάλους.

Πολλά από τα 150 περίπου παιδιά, ηλικίας 1-10 ετών, παρουσιάζουν προβλήματα γαστρεντερίτιδας, πυρετό, εμετούς, διάρροια. Κάποιοι από τους 300 περίπου πρόσφυγες που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στο Πεδίον του Άρεως έχουν ανάγκη οδοντιατρικής φροντίδας.

Όπως σημειώνει ο πρόεδρος της Κοινότητας Αφγανών μεταναστών και προσφύγων στην Ελλάδα Ρουίς Καζίμ, στον άτυπο καταυλισμό αυτή τη στιγμή διαμένουν 60 περίπου οικογένειες με 2-7 παιδιά η κάθε οικογένεια.

Μεταξύ των 300 περίπου προσφύγων, των οποίων η ηλικία ξεκινά από την ευαίσθητη ηλικία του βρέφους και φθάνει μέχρι 75χρονους ηλικιωμένους, υπάρχουν και τρεις έγκυες γυναίκες.

Πίσω στη χώρα τους, πριν πάρουν την απέλπιδα απόφαση για το επικίνδυνο ταξίδι, οι ενήλικοι ήταν δημόσιοι υπάλληλοι, όπως αστυνομικοί και μηχανικοί, ελεύθεροι επαγγελματίες, όπως δικηγόροι.

Γι αυτούς τους Αφγανούς αστούς, που κατέληξαν ανέστιοι και ρακένδυτοι πρόσφυγες, η Ελλάδα είναι ένα πέρασμα. «Όλες οι οικογένειες θέλουν να συνεχίσουν το ταξίδι προς την Ευρώπη, προς τη Γερμανία, τη Σουηδία και άλλες χώρες. Όλοι θέλουν να φύγουν» σημειώνει ο Ρουίς Καζίμ.

Ο 75χρονος Φαϊγελί Σουκουλάλι και η οικογένειά του διέφυγαν πριν ένα μήνα από την Κουντούζ, μια από τις μεγαλύτερες πόλεις του βορείου Αφγανιστάν, στην οποία επιτέθηκαν πριν από έναν περίπου μήνα οι Ταλιμπάν. «Η οικογένειά μας ξεκίνησε πριν από ένα μήνα περίπου από το Αφγανιστάν.

Περάσαμε από Ιράν, Τουρκία και τώρα φθάσαμε Ελλάδα» δηλώνει. «Ήρθαν οι Ταλιμπάν, οι δυνάμεις του ISIS και μας κατέστρεψαν τα σπίτια. Αναγκαστήκαμε να φύγουμε.

Ζητάμε από την Ευρώπη να μας αντιμετωπίσει με ανθρωπιά και να μας δεχθεί. Να δείξουν οι Ευρωπαίοι ότι σέβονται τα δικαιώματα των ανθρώπων. Από τότε που έχω γεννηθεί, ξέρω ότι στο Αφγανιστάν δεν υπάρχει ειρήνη. Μπορεί να υπήρχαν πάντα ταραχές, αλλά υπήρχε σχετική ασφάλεια. Δεν μας κατέστρεφαν τα σπίτια μας. Τώρα καταστρέφουν τα σπίτια, βιάζουν τις γυναίκες, σκοτώνουν όποιον δουν μπροστά τους».

Η 11χρονη Φατιμά, που αγαπά τα γράμματα και αρίστευσε στο σχολείο της στην Κουντούζ τελειώνοντας την τετάρτη δημοτικού, λέει ότι «αυτό το ταξίδι, αυτή η προσφυγιά, αυτός ο δρόμος που έχουμε περάσει είναι η πιο άσχημη στιγμή της ζωής μου. Σήμερα δεν έχουμε σπίτι. Δεν έχουμε πού να μείνουμε. Είμαστε χωρίς πατρίδα. Νιώθω άσχημα».

Τι ονειρεύεται να γίνει στη ζωή της; «Ονειρεύομαι να γίνω αστυνομικός, γιατί στην πατρίδα μου οι αστυνομικοί ήταν λίγοι και δεν μπορούσαν να εγγυηθούν την ασφάλειά μας. …Να σας πω την αλήθεια, επειδή η κατάσταση είναι πολύ χάλια, μια ημέρα με ρώτησε η δασκάλα μου τι θέλεις να γίνεις και είπα θυμωμένη: ”Θέλω να πάω με τους Ταλιμπάν να σκοτώσω τον πρόεδρο γιατί δεν κάνει τίποτα”».

Και τι ζητάει σήμερα αυτό το 11χρονο κορίτσι από τους Έλληνες; «Θέλουμε να μας βοηθήσετε τουλάχιστον στην καθαριότητα, στην υγιεινή, όταν κάποιος αρρωσταίνει να πάει στο νοσοκομείο. Τώρα εμείς έχουμε άρρωστο στην οικογένειά μας. Ας έρθει τουλάχιστον ένα ασθενοφόρο να πάρει τον άρρωστο».
Newsroom ΔΟΛ