Με τις σημερινές του προτάσεις ο Γενικός Εισαγγελέας του ΔΕΕ επιχειρεί να οριοθετήσει το περιεχόμενο του δικαιώματος σε «πραγματική προσφυγή ενώπιον δικαστηρίου» στο πλαίσιο της αρνήσεως θεωρήσεως σύμφωνα με τον Κοινοτικό Κώδικα Θεωρήσεων
Στην συγκεκριμένη υπόθεση, ο Soufiane El Hassani (στο εξής: αναιρεσείων) είχε υποβάλει αίτηση για θεώρηση Σένγκεν προκειμένου να επισκεφτεί τη σύζυγο και το τέκνο του, οι οποίοι διαμένουν στην Πολωνία. Ο Πολωνός πρόξενος στο Ραμπάτ (Μαρόκο) αρνήθηκε τη χορήγηση θεωρήσεως, τόσο αυτής που είχε ζητηθεί με την αρχική αίτηση όσο και αυτής που ζητήθηκε ακολούθως, αποφασίζοντας επί αιτήσεως επανεξετάσεως που υπέβαλε ο αναιρεσείων ενώπιον της ίδιας αρχής.
Στη συνέχεια, ο αναιρεσείων επεδίωξε τον δικαστικό έλεγχο της εν λόγω αρνήσεως ασκώντας προσφυγή ενώπιον των πολωνικών δικαστηρίων. Όμως, κατ’ αρχήν, το πολωνικό δίκαιο εξαιρεί από τον δικαστικό έλεγχο τις αποφάσεις θεωρήσεων που έχουν εκδοθεί από τις προξενικές αρχές.
Με βάση αυτά τα πραγματικά και νομικά δεδομένα, το Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο της Πολωνίας, ζήτησε από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης να ερμηνεύσει το άρθρο 32, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 810/2009 για τη θέσπιση κοινοτικού κώδικα θεωρήσεων (στο εξής: κώδικας θεωρήσεων) (2), υπό το πρίσμα του άρθρου 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Συγκεκριμένα, έθεσε τα ακόλουθα ερωτήματα: Τι συνεπάγεται το δικαίωμα προσφυγής που κατοχυρώνεται στο άρθρο 32, παράγραφος 3; Επιβάλλει στα κράτη μέλη την υποχρέωση να προβλέπουν δικαστικό έλεγχο των αποφάσεων για τη χορήγηση θεωρήσεων; Ή μήπως αρκεί απλώς η πρόβλεψη προσφυγής ενώπιον της διοικήσεως; Επιπλέον, τι συνέπειες έχει το άρθρο 47 του Χάρτη στην εκτίμηση αυτή;
Με τις σημερινές του προτάσεις ο Γενικός Εισαγγελέας Bobek, προτείνει στο Δικαστήριο να απαντήσει στα ως άνω προδικαστικά ερωτήματα ως εξής:
Το άρθρο 32, παράγραφος 3, του κανονισμού (ΕΚ) 810/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 13ης Ιουλίου 2009, για τη θέσπιση κοινοτικού κώδικα θεωρήσεων (κώδικας θεωρήσεων), πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι εναπόκειται σε κάθε κράτος μέλος να αποφασίσει σχετικά με τον χαρακτήρα της προσφυγής κατά αποφάσεως που απορρίπτει την έκδοση θεωρήσεως, υπό τον όρο ότι η προσφυγή αυτή συνάδει με τις αρχές της ισοδυναμίας και της αποτελεσματικότητας.
Περαιτέρω, το άρθρο 47, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι τα κράτη μέλη δεν μπορούν να απαγορεύουν τη δυνατότητα ασκήσεως ελέγχου από δικαστήρια, κατά την έννοια του άρθρου 267 ΣΛΕΕ, επί αποφάσεων που απορρίπτουν τη χορήγηση θεωρήσεως.
Διαβάστε το πλήρες κείμενο
