Η Επιτροπή εξέδωσε την ακόλουθη δήλωση τύπου:
Το δικαίωμα των μεταναστών στην οικογενειακή επανένωση αναγνωρίζεται σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ισχύουν κοινοί κανόνες ως προς τις προϋποθέσεις, η πλήρωση των οποίων επιτρέπει σε μέλη οικογενειών υπηκόου εκτός ΕΕ ,που διαμένει νόμιμα σε κράτος-μέλος, να εισέλθουν και να διαμείνουν και αυτά στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η πρακτική, παρόλα αυτά, καταδεικνύει την ανάγκη διασφάλισης μεγαλύτερης συνέπειας ως προς την εφαρμογή αυτών των κανόνων.
Για το λόγο αυτό η Επιτροπή προσφέρει οδηγίες για την ορθή και ουσιαστική εφαρμογή της Οδηγίας για την Οικογενειακή Επανένωση (Family Reunification Directive 2003/86/EC) στα κράτη μέλη, ενώ προλαμβάνει τυχόν παραβιάσεις.
«Το δικαίωμα στον οικογενειακό βίο είναι ένα από τα θεμελιώδη δικαιώματα. Η διατήρηση των οικογενειακών δεσμών είναι το κλειδί στο ευ ζην και διευκολύνει την κοινωνική ένταξη των μεταναστών που εισήλθαν στην Ε.Ε.», υπογράμμισε η Cecilia Malmstrom, Επίτροπος Εσωτερικών Υποθέσεων.
Η σημερινή ανακοίνωση έπεται δημόσιας διαβούλευσης αναφορικά με την οικογενειακή επανένωση υπηκόων τρίτων χωρών, με την οποία δόθηκε στην Επιτροπή το έναυσμα να λάβει περαιτέρω μέτρα πραγμάτωσης ενός πιο αποτελεσματικού καθεστώτος οικογενειακής επανένωσης στο χώρο της ΕΕ.
Η ανακοίνωση άπτεται πολλών ζητημάτων, τα οποία αναδείχθηκαν τόσο κατά τη διάρκεια της δημόσιας διαβούλευσης αλλά και όσο και στην έκθεση εφαρμογής της Οδηγίας.
Το δικαίωμα στην οικογενειακή επανένωση πρέπει να εφαρμόζεται σύμφωνα με τους κανόνες της Οδηγίας. Ενώ τα κράτη μέλη διατηρούν μία σχετική διακριτική ευχέρεια όταν εφαρμόζουν ορισμένες προαιρετικές διατάξεις της Οδηγίας, οι κατευθυντήριες οδηγίες (της Επιτροπής) διασφαλίζουν ότι αυτή η ευχέρεια δεν υποσκάπτει την άσκηση των δικαιωμάτων των πολιτών. Παράλληλα, το δικαίωμα στην οικογενειακή επανένωση δεν είναι απεριόριστο και οι οδηγίες επιτρέπουν την αποτελεσματική αντιμετώπιση πιθανής διάπραξης απάτης ή κατάχρησης από τους αιτούντες.
Γενικά, καθίστανται πιο διαυγείς και ξεκάθαροι οι κανόνες περί οικογενειακής επανένωσης αλλά και τα κοινά πρότυπα που ισχύουν σε επίπεδο ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων των εξής:
- Ο σκοπός της Οδηγίας (π.χ. επεξήγηση του ορισμού και των εννοιών που χρησιμοποιούνται στην περίπτωση των μεταναστών, οι οποίοι ευνοούνται από τους κανόνες της Ε.Ε.)
- Η υποβολή και εξέταση των μεθόδων εφαρμογής (π.χ. τα αιτούμενα αποδεικτικά στοιχεία, η διάρκεια των διαδικασιών)
- Τα προαπαιτούμενα της άσκησης του δικαιώματος οικογενειακής επανένωσης ( π.χ. στέγαση, σύστημα ασφάλισης ασθενείας, επαρκείς πόροι διαβίωσης, μέτρα κοινωνικής ένταξης)
- Η είσοδος και η διαμονή των οικογενειακών μελών (π.χ. διαβατήριο μακράς διαμονής και άδειες διαμονής, πρόσβαση στην απασχόληση)
- Το καθεστώς των ατόμων υπό διεθνή προστασία
- Γενικές αρχές σχετιζόμενες, για παράδειγμα, με την πρόσβαση στην πληροφορία, το έννομο συμφέρον του παιδιού, τα αδικήματα της κατάχρησης και της απάτης και το δικαίωμα έννομης προστασίας ενώπιον των δικαστηρίων.
Ιστορικό
Το δικαίωμα στην οικογένεια είναι ένα από τα θεμελιώδη δικαιώματα που κατοχυρώθηκαν με τον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, ενώ προστατεύονται από τα ανώτατα δικαστήρια της ΕΕ.
Η οικογενειακή επανένωση είναι μία αναγκαία οδός για την πραγμάτωση του δικαιώματος στην οικογένεια και οι μετανάστες έχουν το δικαίωμα να συνοδευτούν από τα στενά οικογενειακά τους πρόσωπα (στη χώρα διαμονής τους), αν πληρούνται οι προϋποθέσεις της Οδηγίας περί Οικογενειακής Επανένωσης. Το να βρίσκεται κανείς κοντά στην οικογένειά του βοηθά στη δημιουργία κοινωνικο-πολιτιστικής σταθερότητας, διευκολύνοντας έτσι την κοινωνική ένταξη των μεταναστών και προωθώντας την οικονομική και κοινωνική συνοχή. Τα μέλη της οικογένειας ενός ατόμου προσφέρουν και πρακτική βοήθεια στη διαδικασία εξοικείωσης του σε μία νέα χώρα.
Υπήκοοι εκτός Ε.Ε., οι οποίοι αποτελούν μέλη της οικογένειας ατόμου – υπηκόου τρίτης χώρας που διαμένει νόμιμα στην Ε.Ε.- έχουν το δικαίωμα να εισέλθουν και να διαμείνουν σε αυτή, αν το άτομο αυτό έχει συμπληρώσει «ένα χρόνο ή και παραπάνω» διαμονής με «εύλογη την προοπτική εξασφάλισης δικαιώματος μονίμου διαμονής». Τα κράτη – μέλη ενδέχεται να απαιτούν την πλήρωση κι άλλων προϋποθέσεων όπως οι επαρκείς πόροι διαβίωσης, στέγασης και ασφάλισης ασθενείας, αλλά και την εφαρμογή ορισμένων «μέτρων ένταξης».
Το 2011, η Επιτροπή ξεκίνησε μία δημόσια διαβούλευση αναφορικά με το πώς θα μπορούσε να ασκείται πιο αποτελεσματικά το δικαίωμα των μεταναστών στην οικογενειακή επανένωση (Πράσινη Βίβλος). Συγκεντρώθηκαν παραπάνω από 120 απαντήσεις από ΜΚΟ, κράτη – μέλη, τοπικές και περιφερειακές διοικήσεις, διεθνείς οργανισμούς, κοινωνικούς εταίρους αλλά και μεμονωμένα άτομα. Το 2012, η Επιτροπή διοργάνωση μία δημόσια ακρόαση των θέσεων αυτών με την παρουσία 230 εκπροσώπων.
Σαν αποτέλεσμα, στο κείμενο των τωρινών κατευθυντήριων οδηγιών έχουν ληφθεί υπόψη οι απόψεις που εκφράστηκαν από τους ενδιαφερομένους κατά τη διάρκεια της δημόσιας διαβούλευσης από κοινού με τη νομολογία του Δικαστηρίου της Ε.Ε. αναφορικά με το δικαίωμα στην οικογενειακή επανένωση καθώς και άλλες ευρωπαϊκές Οδηγίες, όπως και το Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Το 2012, 364.929 μέλη οικογενειών επανενώθηκαν με συγγενείς τους, μη Ευρωπαίους υπηκόους, σε 25 κράτη – μέλη κατ’ εφαρμογή της Οδηγίας περί Οικογενειακής Επανένωσης ( αφορά όλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης εκτός της Δανίας, της Ιρλανδίας και του Ηνωμένου Βασιλείου). Από αυτούς, οι 126.155 ήταν σύζυγοι ή σύντροφοι των νομίμως διαμενόντων και οι 180.395 παιδιά.
Πηγή: insurancenews.net
